Minik Tavşan’ın Sürprizi Masalı

Ormanın içinde pırıl pırıl bir sabah doğmuştu. Güneş dalların arasından gülümserken, Minik Tavşan kocaman bir zıplayışla uyandı. Bugün çok heyecanlıydı çünkü en sevdiği havuçlardan bir sepet dolusu toplamayı planlıyordu. Hoplaya zıplaya tarlaya gitti, toprağın altından turuncu havuçları tek tek çıkarırken neşeyle şarkılar söylüyordu.

Sepeti kısa sürede dolmuştu ama dönüş yolunda ağacın altında üzgün bir Kirpi gördü. Bu, Minik Tavşan’ın arkadaşı Tiko’ydu. “Neden somurtuyorsun Tiko?” diye sordu merakla. Kirpi içini çekerek, “Bugün hiç yiyecek bulamadım, çok açım,” dedi. Minik Tavşan sepetindeki havuçlara baktı, bir an düşündü, sonra yüzünde sıcacık bir gülümseme belirdi. “Benimle paylaşabiliriz!” dedi neşeyle ve en güzel havuçlardan birini Tiko’ya uzattı.

İkisi birlikte gölgede oturup havuçlarını kemirdiler, kuşlar dallarda cıvıldıyor, rüzgar hafif hafif esiyordu. Minik Tavşan’ın içi sıcacık olmuştu; sepeti yarıya inmişti ama kalbi mutlulukla dolmuştu. Akşam olduğunda gökyüzüne baktı, bulutların arasında bir kalp şekli belirmişti. O günden sonra Minik Tavşan ne toplarsa hep ikiye böldü, çünkü biliyordu ki paylaşmak bir sepet dolusu havuçtan çok daha tatlı bir şeydi.