Minik Kelebek Masalı

Güneş yavaşça tepeden gülümsüyor, Minik Kelebek kanatlarını açıyordu. Bahçede rengarenk çiçekler yeni uyanmış, sabahın serinliğiyle dans ediyordu. Minik Kelebek, çiçeklerin arasında gezinirken “Bugün kimle tanışacağım acaba?” diye düşündü.

Kısa bir süre sonra, çiçeklerin arasından Minik Arı çıktı. Arı, neşeyle zıplıyor ve minik kanatlarını çırpıyordu. “Merhaba! Ben Minik Arı. Seninle arkadaş olabilir miyiz?” dedi. Minik Kelebek utangaç ama meraklı bir şekilde başını salladı. O andan itibaren iki küçük dost, bahçeyi birlikte keşfetmeye başladı. Çiçeklerin arasında oyunlar oynadılar, birbirlerine küçük sırlar anlattılar ve her yeni yaprakta farklı renkler buldular. Aralarındaki dostluk büyüdükçe, bahçedeki diğer hayvanlar da merakla onlara katıldı. Minik Tavşan, sevimli sesiyle onlara eşlik ediyor, Minik Kurbağa neşeli zıplamalarıyla oyunlarına renk katıyordu. Minik Kelebek, arkadaşlarıyla paylaştığı her anın daha değerli olduğunu fark etti. Küçük dostlar, birbirlerinin yeteneklerini ve farklılıklarını takdir ederek birlikte gülüyor, yardımlaşıyor ve yeni şeyler öğreniyordu. Bahçede paylaşılan bu mutluluk, güneşin sıcak ışığıyla birleşince her köşeyi aydınlatıyordu.

Gün batarken, Minik Kelebek ve arkadaşları çiçeklerin üstünde oturup gökyüzünü izlediler. Renkli bulutlar, onların mutluluğunu yansıtıyordu. “Ne kadar güzel bir gün geçirdik!” diye düşündü Minik Kelebek. Her biri birbirine teşekkür etti ve söz verdi: her gün birlikte keşfetmeye devam edeceklerdi. Minik Kelebek, yumuşacık kanatlarını çırparken, kalbinde sıcak bir mutluluk hissetti. Bahçe, artık sadece çiçeklerle değil, sevgi ve dostlukla doluydu.