Minik Kaplumbağa ve Zaman Taşı Masalı

Bir göl kenarında Minik adında bir kaplumbağa yaşarmış. Minik sabırlıymış ama bazen çok yavaş olduğu için üzülürmüş. “Keşke biraz daha hızlı olsaydım,” dermiş hep. Bir gün, gölün dibinde parlayan bir taş görmüş. Taşın üstünde minik harflerle “ZAMAN TAŞI” yazıyormuş. Minik merakla dokunmuş. Birden etrafında rüzgarlar dönmeye başlamış, her şey hızlanmış! Kuşlar bir anda uçup gitmiş, çiçekler açıp solmuş. Minik şaşırmış. “Ne kadar hızlı oldu her şey!” demiş ama bu hız onu mutlu etmemiş.

Zaman Taşı sayesinde koşabilmiş, yüzebilmiş, ormandaki tavşanlarla yarış bile yapmış. Ama fark etmiş ki kimse onunla konuşamıyor. Çünkü herkesin zamanı farklıymış. Çiçekler ona yetişemiyor, balıklar onunla yüzemiyormuş. Minik o an anlamış: “Benim yavaşlığım aslında sabrım demekmiş. Her şeyin tadını çıkarabiliyormuşum.” Bunun üzerine taşın parıltısı sönmüş. Rüzgar durmuş. Minik tekrar eski haline dönmüş. Bu kez kalbi huzurluymuş. Çünkü artık yavaş olmayı sevmeye başlamış.

Akşam olunca gölün üstünde ay ışığı parlamış. Minik göğe bakmış ve gülümsemiş. “Zaman acele edilince değil, sevince güzelmiş,” demiş. O günden sonra Minik her adımını sevgiyle atmış, her dostuna sabırla yaklaşmış. Ormandaki herkes onu “Zamanın Dostu Minik Kaplumbağa” diye çağırır olmuş.