Gökkuşağı Bahçesinin Masalı

Ormanın derinliklerinde, yaprakların arasından sızan güneş ışıklarıyla parlayan bir bahçe varmış. Bahçe o kadar renkliymiş ki, ağaçların dallarındaki kuşlar bile rengarenk şarkılar söylermiş. Minik Kiraz adında bir sincap, bu bahçeyi ilk gördüğünde gözleri parlamış. Bahçedeki çiçekler daha yeni açmış, her biri ayrı bir renkle gülüyormuş.

Kiraz, dallar arasında zıplarken en çok mavi ve sarı çiçeklerin yanına uğrarmış. Bahçedeki minik su birikintisine bakarken gökyüzünün rengini yansıtan suyun büyüsüne kapılırmış. O gün, Kiraz bahçedeki arkadaşlarıyla oyun oynamak istemiş. Ama bir yandan da çiçekleri toplamak istemiş. Minik Kiraz, çiçekleri tek başına toplarsa daha çok eğleneceğini düşünmüş. Tam çiçekleri toplamak üzereyken, sevimli kaplumbağa Tospik çıkagelmiş. “Beni de al, beraber toplayalım,” demiş. Kiraz başta çekinmiş, çiçekler azalmış olur diye düşünmüş. Ama sonra, Tospik’in gözlerindeki sıcak ve samimi bakışı görünce paylaşmanın daha güzel olacağını fark etmiş. Beraber çiçekleri toplamaya başlamışlar, elleri çiçeklerle dolarken gülüşleri de bahçeyi doldurmuş. Gün batarken, bahçe daha da büyülü bir hal almış. Kiraz ve Tospik, topladıkları çiçeklerden küçük bir demet yapmış ve bunu tüm ormandaki arkadaşlarına dağıtmışlar. Her arkadaş çiçeğini alırken gülümsemiş, bahçe neşeyle dolmuş.

Kiraz o gece, paylaşmanın ve dostluğun aslında her şeyden daha değerli olduğunu anlamış. Küçük kalbi, bahçedeki tüm renkler kadar mutluymuş. Ve her sabah, bahçeye gittiğinde arkadaşlarıyla birlikte yeni oyunlar ve paylaşımlar yapmanın mutluluğunu yaşamış.